Lanet sözü, anlamsız ve içi boş,
Amerikan filmlerindeki replik gibi söylenirse, yetmez!
İfadenin gereğini yapmak ve muhataplarının damarlarında dolaşan kanı donduracak eylemi de koymak gerek.
Nedir o eylem?
Dışlamak!..
Lanet, dışlamaktır…
Lanet, lanetlenene tüm kapıları kapatmaktır.
Lanetlediğinden hiçbir medet ummamaktır.
Lanetlediğinin yüzüne bakmamak,
ona selam bile vermemektir.
Onun için bu teröristlere hiçbir alanda nefes aldırtmamak,
Onların yüzünü güldürecek hiçbir zaafı onlara sunmamak gerek.
Ne vicdanen, ne hukuken, ne siyaseten…
Ne de insan olarak…
Birileri bu bombaları patlattıranlara Suriye’nin ve Irak’ın kuzeyini vadetmiş ki,
dertleri kendilerine kurdurulacak kukla devlete Türkiye’yi razı ettirmek.
Aslında Türkiye’den toprak alınamayacağını herkes gibi onlarda biliyor.
Amaçları, Suriye’ye sırt çevirtip orada oldurulanlara Türkiye’nin sessiz kalmasını, göz yummasını sağlamak.
“Suriye’de ne işiniz var!” deyip, sözüm ona hümanist ve Milletten yanaymış gibi davranarak, üst oyun kurucuların ağzıyla konuşanlar; maşalarına bombaları patlattıran oyun kurucular ile birkaç sokak ileride kesişeceklerini umuyor olmalılar.
Ah! Birde sahte gözyaşı döküp içinden oh olsun diyen o darbeciler yok mu…
Halen aramızda dolaşıyor olmalılar.
Bekledikleri kendinden menkul ikbal, nasıl bir ikbaldir bilinmez.
Lanet, varsa böylelerini de kuşatsın!
Öyle bir kuşatsın ki nefes dahi alamasınlar.
Medet umdukları diyalogdaşlarının gerçek yüzlerini en kısa sürede görüp “biz ne yaptık, kimlere hizmet ettik” deyip yaptıklarına kahretsinler…